Waporyzator gazowy z kwasem szczawiowym jest uważany za niezbędne narzędzie w arsenale każdego pszczelarza, ponieważ pomaga wygrać wojnę z okrutnymi roztoczami Varroa.
Kwas szczawiowy to rodzaj naturalnie występującej substancji, która pozwala pszczelarzom uniknąć stosowania syntetycznych środków chemicznych w ulach. Substancja ta dowiodła swojej skuteczności, jeśli chodzi o zabijanie roztoczy bez powodowania poważnych uszkodzeń lub szkód dla kolonii, jeśli jest stosowana prawidłowo.
Roztocza Varroa są ostatecznym nemezis pszczół, osłabiając i zabijając tysiące kolonii. Dlatego każdy pszczelarz musi uważnie obserwować liczbę tych roztoczy i w razie potrzeby przeprowadzać niezbędne zabiegi.

Tabela Zawartość:
Kwas szczawiowy: Co to w ogóle jest?
Kwas szczawiowy to rodzaj naturalnie występującego związku organicznego. Jest to białe krystaliczne ciało stałe, które zmienia kolor na bezbarwny w wodzie. Można go znaleźć w żywności, w tym w otrębach pszennych, orzechach pekan, słodkich ziemniakach i orzeszkach ziemnych.
Pewna ilość kwasu szczawiowego występuje również naturalnie w miodzie. Ponieważ nie jest on rozpuszczalny w tłuszczach, nie gromadzi się ani nie tworzy w plastrze miodu. Nie daj się jednak zwieść jego naturalnej naturze. Kwas szczawiowy jest bardzo silny, a nawet kilka tysięcy razy silniejszy w porównaniu do potężnego octu.
Kwas szczawiowy ma gorzki smak i może podrażniać usta i nos. Pszczelarze muszą stosować odpowiednią odzież ochronną za każdym razem, gdy używają tego kwasu lub innych rodzajów kwasów.
Historia stosowania kwasu szczawiowego
Pszczelarze w Europie stosują kwas szczawiowy już od dłuższego czasu. Stwierdzili oni, że jest on skutecznym narzędziem w walce z roztoczami Varroa o skuteczności od 90% do 99%, jeśli chodzi o zabijanie tych nieznośnych szkodników.
Jednak dopiero w 2015 roku stosowanie kwasu szczawiowego zostało zatwierdzone w Stanach Zjednoczonych. Przed użyciem tego związku nie zapomnij skontaktować się z lokalnymi urzędnikami państwowymi, aby potwierdzić zatwierdzenie rejestracji kwasu szczawiowego, którego planujesz użyć.
Dobrą wiadomością jest to, że kwas szczawiowy jest dość przystępny cenowo. Wiele firm zajmujących się zaopatrzeniem pszczół oferuje te produkty specjalnie oznaczone do stosowania w ulach. Jest to również najbardziej legalny sposób dalszego stosowania produktu.

Niektórzy pszczelarze decydują się jednak na odejście od etykiety i trzymanie się leków generycznych w swoim waporyzatorze kwasu szczawiowego. Decyzja ta należy całkowicie do pszczelarza.
Jak zabijać roztocza Varroa za pomocą kwasu szczawiowego?
Kwas szczawiowy może być wystarczająco silny, aby zabić roztocza warrozy, ale robi to przy minimalnej lub żadnej szkodzie wyrządzonej pszczołom. Związek ten jest 70 razy bardziej toksyczny dla roztoczy warrozy niż dla samych pszczół miodnych.
Nadal jednak toczą się gorące dyskusje dotyczące dokładnego sposobu, w jaki kwas szczawiowy zabija roztocza Varroa. Niektórzy twierdzą, że dzieje się tak z powodu bezpośredniego kontaktu roztoczy z kolczastymi suszonymi kryształami. Inni sugerują również, że roztocza umierają po wdychaniu oparów.
Jedna z teorii głosi, że opary przedostają się przez miękkie opuszki stóp roztoczy i stamtąd docierają do ich krwiobiegu. Opary mogą również uszkadzać części jamy ustnej roztoczy.
Podczas korzystania z parownika gazowego z kwasem szczawiowym, celem nie jest powlekanie piwa, ale wstrzykiwanie podgrzanej pary do wnętrza ula.
Po ochłodzeniu się pary, na ścianach ula, plastrach i samych pszczołach pozostaną drobne kryształki. Pszczoły robotnice również są narażone na kontakt z tymi kryształami, gdy przychodzą i odchodzą.
Tak czy inaczej, jedno jest pewne: roztocza warrozy są zabijane przez kwas szczawiowy bez prawie żadnego wpływu na kolonię.

Dwie powszechne metody przetwarzania kwasu szczawiowego
Istnieją dwie podstawowe zatwierdzone metody stosowania kwasu szczawiowego do kontrolowania populacji i zagrożeń związanych z roztoczami Varroa: odparowywanie i metoda dryblingu.
Korzystanie z parownika gazowego kwasu szczawiowego
Odparowywanie kwasu szczawiowego jest najpopularniejszym i najbardziej powszechnym sposobem stosowania tej substancji. Niewielka ilość kryształów jest umieszczana na podgrzewanej różdżce. Wiele z tych różdżek wymaga zewnętrznego źródła zasilania, takiego jak bateria.
Różdżka zostanie włożona do ula, zanim zostanie podgrzana w celu odparowania kryształów. Najpierw spalana jest część wodna kryształów. Sublimacja następuje, gdy temperatura osiągnie 314 ° F, gdy stałe kryształy zamieniają się w gaz.
Obecnie na rynku dostępny jest szeroki wybór waporyzatorów. Niektóre z nich działają wyjątkowo dobrze, ale często mają wysoką cenę. Istnieją również tańsze wersje, które mogą dobrze spełniać swoją funkcję. Oczywiście wybór waporyzatora gazu szczawiowego nadal zależy od budżetu i tego, co planujesz osiągnąć za pomocą tego narzędzia.
Metoda Dribble
Znana również jako metoda ściekania, metoda ściekania to proces, w którym kwas szczawiowy jest łączony z ciepłą wodą z cukrem w stosunku 1:1 lub równymi częściami wody i cukru. Strzykawka jest następnie używana do nakładania mieszaniny między ramki ula w celu bezpośredniego zwilżenia pszczół.
Trudność tej metody polega na tym, że należy zachować szczególną ostrożność, aby nie przekroczyć całkowitej dawki 50 ml na każdą kolonię. Zgodnie z oczekiwaniami, należy również dokonać niezbędnych korekt, jeśli masz mniejszą kolonię.
Ponieważ metoda kropelkowa jest również nieco szkodliwa dla egzoszkieletu lub części naskórka pszczół, zaleca się stosowanie tej metody tylko dwa razy w roku.
Aby aplikacja zadziałała, pszczoły muszą być skupione razem między ramkami ula. Oznacza to, że metoda ta działa najlepiej w chłodniejszych warunkach pogodowych.
Środki ostrożności
Chociaż stosowanie kwasu szczawiowego i parownika gazowego kwasu szczawiowego jest całkowicie bezpieczne zarówno dla pszczół, jak i pszczelarza, konieczne jest zawsze przestrzeganie niezbędnych protokołów bezpieczeństwa. Zawsze postępuj zgodnie z instrukcjami wskazanymi na etykiecie produktu i noś odpowiedni sprzęt podczas aplikacji.